Słownik polsko-niemiecki. 2014.
grabieżca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. grabieżcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek dokonujący grabieży, rabuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grabieżcy dzieł sztuki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grabieżca — m odm. jak ż II, DCMs. grabieżcacy; lm M. y, DB. grabieżcaców «ten, kto dokonuje grabieży; rabuś» … Słownik języka polskiego
drapieżca — m odm. jak ż II, DCMs. drapieżcacy; lm M. drapieżcacy, DB. drapieżcaców 1. przestarz. → drapieżnik 2. przestarz. «rabuś, grabieżca, łupieżca, napastnik» Kraj uległ przemocy drapieżcy … Słownik języka polskiego
grabieżczy — przym. od grabieżca Grabieżczy najazd, napad … Słownik języka polskiego
rabuś — m I, DB. rabuśusia; lm M. rabuśusie, DB. rabuśusiów «ten, kto rabuje, dokonuje rabunku; łupieżca, grabieżca» ∆ zool. Rabuś kokosowy «Birgus latro, krab z wysp strefy tropikalnej, długości około 30 cm; wnętrze jego jamy skrzelowej wyścieła… … Słownik języka polskiego
rabuś — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. rabuśusie, D. rabuśusiów {{/stl 8}}{{stl 7}} przestępca dokonujący rabunku; grabieżca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kolekcja obrazów padła łupem rabusiów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
